Ei, isch wass gaanett,

was dess sei soll: Inderesse;
Schonn als Kind sinn se mä dademid gekomme. MiddachEsse kannt isch.
Ebbes AaschdendischesEsse unn AaschdendischEsse iss mä aach als um de Kobb gefloche. SchoggeladEsse unn EisEsse waa aach WasEsse. Abbä InderEsse … Isch hedd kaa Inderesse an Nix. Na, Bravo! Dess waa dann noch kompliziädä. Rechne, beispielsweise; solltisch misch fä indrssiän. Saachema selbä! Fä Nix nett, abbä fä die Null hinnäm Komma oddä devoä. Fänn Bruch! Breschema e Nix oddä e Null. Dess wädd intressant!
Unn jetz: E Emfindung im Bosboruss! Hänse mä doch uff! Nett genuch, dass mä die äsdema finde müsst, also in eschd, so, wie se wägglisch iss unn nedd wie isch so glaab oddä zu meine denk!?
Oddä waans jetz di Dadanelle? Dess wexd mä alles übbän Kobb! Bessä, mä indressiert sisch bloß dadefüä, wie mä loskommt von all dem Indresse. Unn dess iss e Hausnummer! Meine Hänn!

© Willi